In Unpaved Chronicles duiken we in de wereld van de gravelsport. Deze snelgroeiende discipline combineert het avontuur van offroad rijden met de intensiteit van racen. Het draait niet om strak asfalt en een peloton, maar om grindwegen, steile klimmen en onvoorspelbaar terrein. De mix van uithoudingsvermogen, techniek en tactiek maken het een bijzondere sport die steeds meer renners aantrekt. Bij elke wedstrijd gaat iedereen tot het uiterste voor een goede uitslag en bij UCI-koersen komt daar nog de strijd voor een startplek op het WK gravel bij.
We volgen de rijders van Airoman.cc van dichtbij, tijdens gravelwedstrijden in binnen- en buitenland. Van voorbereiding tot finish, van stof happen tot medaille — dit is gravel door hun ogen.
Houffalize. Een naam bij die menig gravelaar een belletje doet rinkelen en waar voor het derde jaar op rij een UCI gravelserie plaatsvond. Daar waar het parcours voorgaande jaren uit één volledige ronde bestond en niet al te veel hoogtemeters telde, was dat dit jaar anders: drie rondes van 47 kilometer, met in totaal meer dan 2500 hoogtemeters. Hét recept voor een ware slijtageslag. Liesl Meeus - afkomstig uit België en dus een beetje een thuiswedstrijd rijdend - stond aan de start in de Age-Group 19-34 en neemt ons mee in haar koers.
Explosieve start op de Côte de Saint Roche
De wedstrijd in Houffalize is onlosmakelijk verbonden met de beruchte Côte de Saint Roche - bekend van de Ardennen klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Zo’n 900 meter klimmen aan gemiddeld 11,2%, met pieken tot 16,5%. Liesl; ‘Ik ben van nature geen klimster. Dat zorgde ervoor dat ik met hele lage verwachtingen naar Houffa Gravel kwam en mezelf ook niet echt een doel had gesteld. Ik wilde vooral het beste uit mezelf halen.’ Ondanks de lage verwachtingen start Liesl sterk en komt ze kort achter een groepje van vijf koploopsters boven op de Saint Roche. Als de eerste gravelstrook in zicht komt is ze alweer aangesloten, waar ze gelijk doortrekt en als eerste het onverharde pad op draait. ‘Omdat het eerste deel van de ronde het zwaarste was wat betreft hoogtemeters, was mijn tactiek om in de afdalingen druk te zetten en bergop zo’n strak tempo te rijden dat er hopelijk niet te veel meiden over me heen zouden komen.’ Deze tactiek blijkt effectief, want het lukt Liesl om de tegenstand bergaf zo nu en dan op een gaatje te zetten. ‘M’n plan werkte goed, maar het nadeel was dat ik veel kopwerk deed en vaak met mijn neus in de wind zat.’
Na de eerste ronde van 47 kilometer komt Liesl in een groepje van zeven dames over de meet. Net als in de voorgaande ronde is het eerste deel van ronde twee weer aanpoten geblazen. ‘Ik kon nog steeds goed doorrijden, maar kon niet voorkomen dat er op een gegeven moment dames aansloten die met een groepje mannen mee waren gereden. Niet altijd even fair, maar wel deel van deze sport.’ Met dezelfde tactiek als in de eerste ronde - zo hard mogelijk naar beneden - rijdt Liesl zich wederom los en ze komt met nog één ronde te gaan in een groepje terecht met twee concurrentes. ‘Dat was het moment dat podium opeens heel realistisch werd. Ik moest alleen nog één keer de Saint Roche overleven.’ Dat lukt met verve en met één directe concurrente en een teamgenootje uit een oudere leeftijdscategorie komt Liesl boven. ‘Toen was het een kwestie van een zo strak mogelijk tempo rijden en in de afdalingen geen domme dingen doen.’
Spannende bocht beslist de koers
De laatste minuten naar de finish toe zijn ongelofelijk technisch, met veel bochten, remmen en sturen. ‘Op een kilometer voor de finish zat een hele scherpe bocht en om de meeste kans op de overwinning te hebben, moest je deze als eerste in gaan.’ Met dat in haar achterhoofd gaat Liesl op de bocht af, maar onverwachts steekt haar directe concurrente haar voorbij en draait daarmee als eerste de desbetreffende bocht in. Liesl: ‘Ik probeerde nog om de binnenbocht te nemen, maar dat was tevergeefs.’ Er volgen nog een aantal scherpe bochten, maar nergens is genoeg ruimte om een laatste actie te kunnen maken. ‘Bij Eislek Gravel in Vianden dit jaar crashte ik in een vergelijkbare situatie, dus ik nam nu minder risico.’ Uiteindelijk komt Liesl nipt als tweede over de streep. In eerste instantie overheerst de teleurstelling. ‘Ik had zóveel kopwerk gedaan en dan scheelt het zo weinig...’ Toch is er na een poosje vooral tevredenheid. ‘Vooraf had ik meteen getekend voor dit resultaat. Dat ik op zo’n zwaar parcours mee kan doen om de winst, geeft veel vertrouwen richting de volgende races en het WK.’
Materiaal van Airoman.cc als wapen
In een race waarin materiaal en comfort het verschil maken, had Liesl veel baat bij de uitrusting van Airoman.cc. ‘Vooral de Aero korte fietshandschoenen waren deze keer goud waard. Bij de verkenning reed ik zonder en had ik de blaren op m’n handen staan. Voor de wedstrijd had ik er wel aan gedacht en ik heb geen enkel moment last gehad van m’n handen. De wetenschap dat ze ook nog aerodynamisch zijn, scheelde ook!’ Eerder bij de Gravel One Fifty reed Liesl ook voor het eerst met de Aero Hydro Baselayer en bijbehorende waterzak. ‘De baselayer droeg ik opnieuw, maar deze keer zonder waterzak om bergop gewicht te besparen. Omdat we drie rondjes reden, kon ik genoeg bidons aanpakken.’
‘Maar’, benadrukt ze ‘de Airo sokken van Airoman.cc had ik natuurlijk wél aan. Die zijn al het hele seizoen onderdeel van m’n vaste tenue en waren ook deze keer weer onmisbaar!’
Airoman op jacht naar WK-kwalificatie
Mede-oprichter van Airoman.cc Robbin Zwaan sleepte bij de Gravel One Fifty in juli al kwalificatie binnen voor het WK. In Houffa was het de beurt aan zijn compagnon Hidde Merton. Met een prima trainingsvoorbereiding en goede kennis van het parcours stond hij aan de start in Houffalize. Vanaf de eerste steile meters gingen de vingers tussen de deur. Het tempo lag hoog en na iets meer dan vijf uur koers kwam Hidde over de streep. Helaas zonder kwalificatie. Hidde: ‘Eigenlijk was ik wel tevreden, want we hadden echt hard gereden, maar in dit deelnemersveld is het gewoon erg lastig om je te kwalificeren.’ Doel dus niet gehaald, maar geen reden tot treuren, want de ogen zijn alweer naar voren gericht: ‘Mijn hoofddoel nu wordt gewoon het NK gravel. Daar een mooie uitslag rijden tussen de elites zou een mooie bevestiging zijn van de afgelopen trainingsweken.’
Wil je Liesl (en andere Airoman.cc-rijders) blijven volgen? Volg ons dan op Instagram @airomancyclingclub of lees binnenkort meer op Airoman.cc!