In de serie Mud Mode duiken we de wereld van het veldrijden in. De sport waarin het een uur lang vol gas is, het fietsen afgewisseld wordt met traplopen met de fiets op de schouder en je voeten vastgezogen worden in de blubberige ondergrond. Van modderige bochten, steile afdalingen en het gevecht om de kopstart; alles komt aan bod.
Zand, duinen en debuutvibes
Voor Larissa Hartog, rijdend voor Team Orange Babies én Airoman.cc-rijdster, was het afgelopen weekend een bijzonder moment. Ze maakte haar debuut bij de elite dames tijdens het EK veldrijden in Middelkerke. In dat Belgische kustplaatsje was een echte zandcross uitgezet. Het parcours van zo’n drie kilometer slingerde door duinen, grasstroken en zandpassages, en telde flink wat technische bochten. Volgens Larissa was het een heel tof rondje: "Lekker veel zand met daartussen wat rechte stukken waar je op power moest rijden." Ook het feit dat het een volledig natuurlijk parcours was, zonder aangelegde heuvels of balkjes, vond ze een mooie toevoeging.
Kalmte voor de storm
Omdat de wedstrijd pas later in de middag begon, beleefde Larissa een rustige ochtend. “We zaten dicht bij het parcours, dus hadden geen reistijd. En omdat we pas om drie uur van start gingen, was er nóg meer tijd te doden.” Om de uren te vullen, ging ze ’s ochtends nog even op pad met Lucinda (Brand) en Manon (Bakker) even op pad voor een koffietje in Middelkerke (“De koffie in het hotel was écht niet te zuipen!”).
Aan het einde van de ochtend stapte ze nog een keer op de crossfiets om het parcours goed te verkennen. Veel verrassingen waren er niet meer, behalve één: de strandpassage, die de dag ervoor nog gefietst mocht worden, moest nu gelopen worden. “Dat vond ik wel een beetje jammer,” aldus Larissa. Na de verkenning was het nogmaals wachten geblazen, totdat om drie uur eindelijk het startschot klonk.
Stijgende lijn in het zand
Larissa haar koersverloop kan het beste beschreven worden als een stijgende lijn. “Bij de start reden de twee dames voor me elkaars wiel in, waardoor ik volledig aan de verkeerde kant belandde en als laatste het veld in ging.” De combinatie het dringen en de vele meters lopen door het zand, zorgde ervoor dat haar benen al snel vol liepen. “Het was echt een kwestie van herstellen op de stukken waar we wél konden fietsen.” Vanaf halverwege de koers hervond ze haar ritme en begon ze aan een sterke inhaalrace. “Het was heel fijn dat het tweede deel beter ging.”
Na net geen uur koers kwam Larissa als twaalfde over de streep. Een mooie uitslag en een duidelijk stijgende lijn na een aantal moeizame weken. Ondanks het feit dat het lopen met de fiets nog altijd een zwak puntje is, is Larissa positief over de progressie die ze daarin gemaakt heeft. "En het was sowieso heel gaaf om een EK bij de elites te rijden!"
Wil je Larissa (en andere Airoman.cc-rijders) blijven volgen? Volg ons dan op Instagram @airomancyclingclub of lees binnenkort meer op Airoman.cc!
Banner-afbeelding is gemaakt door Christ Verbogt